Όσο υπάρχουν Έλληνες.

 Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
...

Σαν όαση ελπίδας, μέσα στην κατάρα της προδοσίας, των τοκογλύφων και των ντόπιων νενέκων, που μολύνουν πια ολάκερη τη χώρα, έφθασε στα χέρια μου χθες, το βιβλίο του Κύπριου Συγγραφέα Κυριάκου Ολύμπιου, το αφιερωμένο στο νεώτερο ήρωα της ιστορίας μας, το Λιοντάρι της Κρήτης, Καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη.

Ο τίτλος του βιβλίου: "Ένας Κρητικός Αετός, στην Κύπρο του '74".

Ξεφυλλίζοντάς το, ένοιωσα την ψυχή του πρωταγωνιστή/μαχητή αλλά και αυτή του συγγραφέα, να επικοινωνούν σε κώδικες λησμονημένους, χαμένους μέσα στη θλιβερή πραγματικότητα που βιώνουμε ως Πατρίδα και ως Λαός.

Από τη σκέψη μου πέρασαν όλοι εκείνοι οι ημίθεοι, που σμίλεψαν την ιδιαιτερότητα της ύπαρξής μας της ελληνικής, στην όμορφη και παράξενη τούτη Πατρίδα. Ημίθεοι που υπήρξαν, υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όσο το πνεύμα το ελεύθερο που μας παρέδωσαν οι Λεωνίδες και οι Καραϊσκάκηδες, γεννιέται στο πρόσωπο όλων των υπερβατικών θυσιαστικών "στοιχειών" που γέννησε στο διάβα της ιστορίας του τούτος ο τόπος. Και ξαναγεννιέται στο πρόσωπο του Μπικάκη, ακόμη και σήμερα, σε τούτη τη χώρα που ο Λαός της για μια ακόμη φορά, είναι γονατισμένος, με το σουγιά στο κόκκαλο, με το λουρί στο σβέρκο.

Έτσι, αυτό που δεν έκαναν οι μικρομίζεροι πολιτικοί από το ’74, αυτό που δεν έκανε ουδείς Έλληνας συγγραφέας, έγινε πράξη από τον Κύπριο Κυριάκο Ολυμπίου: Τίμησε με το βιβλίο του στο όνομα του Μανώλη Μπικάκη, όλα εκείνα τα παλληκάρια, που μάτωσαν και χάθηκαν στην Κύπρο, τις ημέρες της μεγάλης προδοσίας/τραγωδίας. Θυμίζοντας παράλληλα σε όλους αυτούς που βάλθηκαν για μια ακόμη φορά στην ιστορία του δύσμοιρου αυτού τόπου, να πετάξουν στο σκουπιδοτενεκέ το Λαό του, πως δεν θα τα καταφέρουν.

Όσο για αυτούς που ψάχνουν πρότυπα για τα παιδιά τους, για τις νέες γενιές, να το εργαλείο: Ένα βιβλίο, μέσα από το οποίο ξεπηδά η αξιοπρέπεια, η παλληκαριά, η αγάπη στη γη των προγόνων, η αλληλεγγύη στο σύντροφο, όλα εκείνα τα απαραίτητα συστατικά, που τόσο ανάγκη έχουν οι νέοι μας. Πρότυπα, όχι χαμένα στην αχλή της ιστορίας και του μύθου, αλλά σημερινά και ολοζώντανα, στο πρόσωπο του Καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη. Πρότυπα που δεν είναι ούτε αριστερά, ούτε δεξιά. Είναι απλά, ελληνικά.

Με τον ήχο της φωνής του δάσκαλου της Κρήτης Βασίλη Σκουλά και του μαθητή του Πόντου Αλέξη Παρχαρίδη, «αυτή η γη έχει φωνή», σαν «μουσική στη νύχτα μακρινή που σβήνει», προσκυνάμε στο μνήμα και στην κληρονομιά σου, Κρητικέ Μανώλη Μπικάκη.

Σε ευχαριστούμε Κύπριε Συγγραφέα, Κυριάκο Ολύμπιε.Δείτε περισσότερα

Αποφλοιωτής δίκκοκων δημητριακών

Με την άφιξη του πρώτου "καθαρόαιμου" αποφλοιωτή δίκκοκων δημητριακών στην Ελλάδα, η προσπάθεια των Κινημάτων, Πατριωτικό Μέτωπο, Αλληλέγγυον Συνεταιρισμός και Ελληνική Τράπεζα Σπόρων, για να εισαχθούν να επεξαργασθούν και να διατεθούν ΜΟΝΟΝ ποιστοποιημένα ποιοτικά άλευρα στη διατροφή του Έλληνα, μπαίνει στην τελική της ευθεία.

Ο αποφλοιωτής δίκκοκων δημητριακών, θα τεθεί σύντομα στη διάθεση των καλλιεργητών που προμηθεύτηκαν πιστοποιημένους αρχαίους δίκκοκους σπόρους από τον Συνεταιρισμό Αλληλέγγυον. Με την ίδια λογική τιμολόγισης του Συνεταιρισμού: Διαχειριστικά έξοδα δηλαδή συν ΦΠΑ.

Από εκεί και πέρα, ήδη ετοιμάζεται ο χώρος για το στήσιμο ΚΑΙ αλευρόμυλου, έτσι ώστε όποιος επιθυμεί, να μετατρέπει αμέσως τον αποφλοιωμένο καρπό του δίκκοκου, σε αλεύρι ολικής άλεσης.

Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, αποφασισμένοι να βάλουμε οριστικό "στοπ" στο υφιστάμενο σκηνικό των εισαγόμενων, κάκιστης ποιότητας μαλακών σιτηρών και αλεύρων. Όπως επίσης και της εφαρμογής της λογικής της "ΔΙΚΑΙΑΣ ΤΙΜΟΛΟΓΙΣΗΣ". Με σταθερό και αμετακίνητο το σύνθημά μας:

Χορτάτος αγρότης/παραγωγός, ικανοποιημένος πολίτης/καταναλωτής.

Αναζητείται… ηγέτης.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου. 

Πρέπει να βρεθεί ηγέτης…
Είναι η μόνιμη επωδός πολιτών και πολιτικών, οι οποίοι μας πλησιάζουν τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνότερα, αναζητώντας «ανομολόγητες» προθέσεις στο Κίνημά μας. Και φυσικά κυρίως τη πιθανότητα να «κατέβουμε» στις εκλογές, μόνοι μας, με κάποιους άλλους ως συνιστώσα, κλπ γνωστά μπακαλίστικα, στα οποία είναι συνηθισμένος αυτός ο Λαός και οι πολιτικοί του. (Λες και αν το ΠΑΜ αποκτήσει μερικούς βουλευτές, η χώρα θα σωθεί με μερικές ακόμη… "επαναστατικές" ερωτήσεις και επερωτήσεις στο κοινοβούλιο).

Και ηγέτης φυσικά εννοείται από όλους αυτούς, όχι αυτός που θα βάλει τη χώρα ξανά στο δρόμο της ανάπτυξης, θα ξαναστήσει τους θεσμούς. Αλλά αυτός που θα καταφέρει να πείσει την κυρα-Μέρκελ, να μας χαρίσει μερικά από τα δανεικά, να μας δώσει μερικά ακόμη «να τη βγάλουμε» για λίγους μήνες και μετά… έχει ο Θεός.

Όλα δείχνουν πως η πλειοψηφία αυτού του Λαού, ακόμη αναπολεί τις μέρες των επιδοτήσεων, των ΜΟΠ, των πακέτων Ντελόρ αλλά και των πακέτων... πάμπερς. (Δεν εξηγείται αλλέως πως, η μαζική μετακόμιση του ΠΑΣΟΚ στο ΣΥΡΙΖΑ).

Όλα δείχνουν πως οι πολιτικοί αυτού του τόπου, αριστεροί και δεξιοί, ακόμη ερίζουν για την διαχείριση, ακόμη και της... καμπίνας του καπετάνιου, ενός καραβιού που βουλιάζει αύτανδρο.

Να υπενθυμίσουμε λοιπόν σε αυτόν τον Λαό και σε αυτούς τους πολιτικούς την ελληνική πραγματικότητα:

1. Το κράτος συνεχίζει να ξοδεύει περισσότερα από όσα εισπράττει. (Για το 2012 100 δις έξοδα, 84 δις έσοδα).

2. Ο γενικός δείκτης βιομηχανικής παραγωγής, μειώθηκε σε ποσοστό που πλησιάζει το 10%, εβρισκόμενος σε ελεύθερη πτώση και αυτός.

3. Από την εγχώρια παραγωγή τροφίμων: Το ψωμί μας φθάνει μόνο για το 30% του πληθυσμού, το κρέας που παράγουμε φθάνει μόνο για το 60% του πληθυσμού, τα όσπρια που παράγουμε φθάνουν μόνο για το 40% του πληθυσμού.

4. Στα ρούχα και τα παπούτσια μας, η εσωτερική παραγωγή είναι πια σχεδόν μηδενική. Να’ ναι καλά τα κινέζικα και τα τούρκικα.

5. Τέλος στον περίφημο τουρισμό που «πάει καλά», είναι και αυτός ένα φαντασιακό κατασκεύασμα των «success stories» των εκάστοτε κυβερνώντων. Οι ταξιδιωτικές πληρωμές το 2012 σε σχέση με το 2011, έπεσαν στο μισό. Φυσικά φροντίζουν να μας παρουσιάζουν την ελαφρά πτώση στους τουρίστες, αλλά δεν μας λένε για τα «λεφτά που άφησαν στη χώρα», τα οποία συρρικνώνονται κάθε χρόνο και περισσότερο, και με ραγδαίους μάλιστα ρυθμούς.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΗΛΑΔΗ ΗΔΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΑΝΕΡΓΩΝ, ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΩΝ, ΓΥΜΝΩΝ ΚΑΙ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ.

Είμαστε δηλαδή ένας Λαός, του οποίου το χρονικό του θανάτου του, όχι μόνον είναι "προαναγγελθέν", αλλά υπόθεση πια μνημοσύνου.

Αυτή είναι η πραγματικότητα της Ελλάδας. Και σε αυτήν την πραγματικότητα, τόσο η πλειοψηφία των πολιτών όσο και οι επαγγελματίες πολιτικοί, συνεχίζουν να αναζητούν κι’ άλλα δανεικά, κι’ άλλα δανεικά, κι’ άλλα δανεικά. Να καταστρέψουν δηλαδή ακόμη περισσότερο την εγχώρια παραγωγή, να εισάγουν, να εισάγουν, να εισάγουν.

Και αυτόν τον τύπο του ηγέτη, ψάχνει ακόμη, η πλειοψηφία των πολιτών: Για περισσότερα δανεικά, για περισσότερες εισαγωγές.

Μόνο που για μας, για να βρεθεί ο ηγέτης που θα βγάλει τη χώρα από τη λάσπη, δεν είναι αυτού του τύπου. Του τύπου του λαμόγιου/μεσσία/αεριτζή.

Είναι εκείνος ο ηγέτης, που:

1. Θα κηρύξει το χρέος επαχθές.

2. Θα κατάσχει τις περιουσίες όσων έκλεψαν και θα τις αποδώσει στους δανειστές.

3. Θα ελέγξει τη ρευστότητα του εθνικού νομίσματος.

4. Θα κλείσει με αντισταθμιστικά τα σύνορα για να δώσει ώθηση στην εσωτερική παραγωγή.

5. Θα δώσει κίνητρα στον αγρότη να επιστρέψει στο χωράφι του, στο βιοτέχνη και τον εργάτη, να επιστρέψουν στη βιοτεχνία και στα εργοστάσια.

Και γι’ αυτού του τύπου τον ηγέτη, δεν είναι - ακόμη τουλάχιστον - έτοιμος, ο ελληνικός Λαός.


Υ.Γ. Ας κλείσουμε με τα λόγια του σοφού Γκιμπράν, που ηχούν σαν τσεκούρι, πάνω σε δένδρο που σάπισε, και γέμισε κουφάλες:
«Να λυπάστε το έθνος που φοράει ρούχα που δεν ύφανε, τρώει ψωμί που δεν θέρισε, και πίνει κρασί που δεν ρέει από δικά του πατητήρια.
Να λυπάστε το έθνος που ζητωκραυγάζει τον βίαιο άνθρωπο σαν ήρωα και θεωρεί γενναιόδωρο τον μεγαλοπρεπή κατακτητή.
Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στα όνειρά του, κι όμως υποτάσσεται σ’ αυτό μόλις ξυπνά.
Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σε νεκρώσιμη πομπή, δεν υπερηφανεύεται παρά μόνο μέσα στα συντρίμμια του, δεν εξεγείρετε παρά μόνο όταν βρεθεί με το λαιμό του ανάμεσα στο σπαθί και στο ξύλο.
Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού, ο φιλόσοφός του ταχυδακτυλουργός και η τέχνη του τέχνη του μπαλώματος και της μίμησης.
Να λυπάστε το έθνος που καλωσορίζει τον καινούριο του άρχοντα με σάλπιγγες και τον αποχαιρετά με κραυγές αποδοκιμασίας, μέχρι να υποδεχτεί τον καινούριο με τη συνοδεία σάλπιγγας και πάλι.
Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του σώπασαν με τα χρόνια και οι δυνατοί του άντρες είναι ακόμα βρέφη.

Να λυπάστε το έθνος που έγινε κομμάτια και το κάθε του κομμάτι αυτοανακηρύσσεται έθνος».

Η φίλη του ΠΑΜ, Πρόεδρος του Πράβο να Οπιτσιε, Μαρία Πούτινα.

 

 

Σταύρος Βιτάλης

Στο Σύνταγμα της Ρωσίας, η πολιτική σκέψη του ΠΑΜ.

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αλλά και τιμητική για το Πατριωτικό Μέτωπο εξέλιξη, δρομολογείται αυτές τις μέρες στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Συγκεκριμένα, άρθρα του Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος του Κινήματος, εισάγονται προς συζήτηση σε επιτροπές συνταγματολόγων και νομομαθών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι οποίες έχουν αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών, για την αναθεώρηση του Ρωσικού Συντάγματος.

Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για άρθρα 51 και 377 του προτεινόμενου από το ΠΑΜ, Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος. Άρθρα τα οποία αφορούν στη Παλλαϊκή Άμυνα, στον Ένοπλο Πολίτη/υπεύθυνο για την ασφάλεια της γειτονιάς του, αλλά και στο δικαίωμα του πολίτη να υπερασπίζεται με κάθε μέσο και χωρίς νομικές συνέπειες το σπίτι του.

Τα άρθρα αυτά που θα εισαχθούν για συζήτηση, στις αρμόδιες επιτροπές του Διαπεριφερειακού Κινήματος της Ρωσίας Πράβο να Οπιτσιε, στις 10 Δεκεμβρίου 2013, και θα αποτελέσουν μαζί με την ολοκληρωμένη εισήγηση Ρώσων συνταγματολόγων και νομομαθών μια συνολική νομοθετική πρόταση συνταγματικής μεταρύθμισης. Για να προωθηθούν στη συνέχεια στις αρμόδιες αντίστοιχες επιτροπές της Ρωσικής Δούμα (Βουλής της Ρωσικής Ομοσπονδίας), έτσι ώστε να γίνουν μέρος του νομικού οπλοστασίου της Ρωσίας.

Εδώ να προσθέσουμε πως η ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αυτή εξέλιξη, ήταν αποτέλεσμα του πρωτοκόλλου συνεργασίας που υπέγραψε πρόσφατα στη Μόσχα το Πατριωτικό Μέτωπο, με το Ρωσικό Διαπεριφερειακό Κίνημα του «Δικαιώματος Οπλοφορίας», (Πράβο να Όπιτσιε).

Το Ρωσικό, Διαπεριφερειακό Κίνημα του «Δικαιώματος Οπλοφορίας», (Πράβο να Όπιτσιε), αριθμεί χιλιάδες μέλη στη Ρωσική Ομοσπονδία, και έχει πολύχρονη και σταθερή παρουσία στο Διεθνές Κίνημα, για Άμεση Δημοκρατία.

Στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας, και ως πρώτη κοινή δράση των δύο Κινημάτων, το Πράβο να Οπιτσιε, κάλεσε επίσημα το Πατριωτικό Μέτωπο, να συμμετάσχει σε Διεθνή Έκθεση και Ημερίδα η οποία θα γίνει στο Ανόβερο της Γερμανίας. Στις εργασίες του οποίου θα δοθεί η ευκαιρία στο Κίνημά μας, να παρουσιάσει τις πλήρεις θέσεις του, στο διεθνές αυτό φόρουμ.

Να κλείσουμε υπενθυμίζοντας πως, την ώρα που το Κίνημά μας, είναι ο μόνος πολιτικός φορέας στην Ελλάδα που προτείνει μια ολοκληρωμένη διέξοδο από την πολλαπλή κρίση την οποία βιώνουμε ως χώρα και ως Λαός, έχει ήδη δρομολογήσει την ριζοσπαστική αλλαγή της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας, έχει ήδη μια σημαντικότατη παρουσία στα διεθνή φόρα, το εγχώριο σύστημα εργολάβων-μεταπρατών-πολιτικών-ΜΜΕ, επιμένει να κρατά το Πατριωτικό Μέτωπο, σε πλήρη απομόνωση.

Δηλώνοντας πως συνεχίζουμε τον αγώνα μας, γνωρίζοντας πως «έσσεται ήμαρ» για να ξεμπερδεύουμε οριστικά με τη «βασιλεία των χωροφυλάκων», παραμένουμε όρθιοι και αποφασισμένοι, για την Ελλάδα που οραματίστηκαν οι του ’21 και της Εθνικής Αντίστασης, για μιαν Ελλάδα, άξιο σπίτι των γενιών που έρχονται.

Για την Ελλάδα που οραματίσθηκε ο κορυφαίος πολιτικός άνδρας αυτού του τόπου, ο Ιωάννης Καποδίστριας, το οποίου η πολιτική σκέψη παραμένει ολοζώντανη στην Αμεσοδημοκρατική Ελβετία, και ξαναζωντανεύει σήμερα μέσα από τον αγώνα του ΠΑΜ, στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Υ.Γ. Δείτε τα άρθρα του Αμεσοδημοκρατικού Συντάγματος, που αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας και προώθησης, από Ρώσους Συνταγματολόγους και νομομαθείς:

Άρθρο 51.

1. Η κατοικία και κάθε ιδιωτικός χώρος είναι απαραβίαστα. Δεν μπορεί να γίνει έρευνα, παρά μόνον κατόπιν δικαστικού εντάλματος, για να αποφευχθεί παράβαση του Νόμου, ή για να εκτελεστούν, σύμφωνα με το Νόμο, οι αποφάσεις που απαγγέλλουν τα Δικαστήρια, πάντα στο πλαίσιο του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

2. Οι υγειονομικές επισκέψεις ή οι επισκέψεις που διενεργούνται για έλεγχο της πυρασφάλειας της κατοικίας, σύμφωνα με το Νόμο, μπορούν μόνο να πραγματοποιούνται κατόπιν προειδοποίησης από πλευράς των δημόσιων λειτουργών που τις ορίζουν ή τις διενεργούν.

3. Καμία τεκμηρίωση αδικήματος πέραν της παραβίασης των υγειονομικών κανόνων και αυτής των κανόνων πυρασφάλειας, όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, δεν έχει νομική και αποδεικτική αξία ενώπιον των Δικαστηρίων.

4. Κάθε Έλληνας Πολίτης, δικαιούται να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, για να υπερασπιστεί την κατοικία του.

5. Στην περίπτωση σωματικών βλαβών ή φόνου η οποία τελέσθηκε εντός της κατοικίας του από τον ιδιοκτήτη ή τους ένοικους αυτής, σε άτομο/άτομα, τα οποία εισέβαλαν με αποδεδειγμένη ενώπιον των Δικαστηρίων πρόθεση τέλεσης εγκληματικής πράξης, ο ιδιοκτήτης και οι ένοικοι αυτού, αυτοδικαίως και αμέσως απαλλάσσονται από οποιαδήποτε κατηγορία, ενώπιον των δικαστικών αρχών.


Άρθρο 377.

Η Δημοκρατία για να διατηρεί τη δημόσια τάξη, να προστατεύει τους Πολίτες, τις οικίες και τις οικογένειες, να στηρίζει τις αποφάσεις των αρμόδιων αρχών και να διασφαλίζει την ειρηνική απόλαυση των συνταγματικών εγγυήσεων και δικαιωμάτων, σύμφωνα με το Νόμο, διαθέτει:

1. Ένα σώμα Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, υπαγόμενο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

2. Ένα ομοιόμορφο σώμα Ελληνικής Αστυνομίας, υπαγόμενο στο Υπουργείο Εσωτερικών.

3. Ένα σώμα εθελοντικής και άμισθης Πολιτοφυλακής, αποτελούμενο από Πολίτες το οποίο:

α) Οργανώνεται κατά Νομαρχία, Δήμο ή Κοινότητα, από Πολίτες οι οποίοι τελούν στη διάθεση της Εθνοφρουράς και έχουν δικαίωμα να διατηρούν όπλα πολέμου στην οικία τους

β). Σε αυτό προΐσταται ο εκλεγμένος Πολιτοφύλακας-Διοικητής κατά Νομό, Δήμο ή Κοινότητα, ο οποίος εκλέγεται κατ’ έτος, από τους Πολίτες του Νομού, του Δήμου ή της Κοινότητας, οι οποίοι τελούν στη διάθεση της Εθνοφρουράς και έχουν δικαίωμα να διατηρούν όπλα πολέμου στην οικία τους.

γ) Η εκλογή και ανάκληση του Διοικητή της Πολιτοφυλακής, διέπεται από τους κανόνες που ισχύουν για όλες τις μονοπρόσωπες μορφές αιρετής διοίκησης, όπως το παρόν Σύνταγμα ορίζει.

δ) Συνεπικουρεί την ΕΛΑΣ, τη Λιμενική Αστυνομία, τη Δικαστική Αστυνομία, την Πυροσβεστική, την Αγρονομία, τη Δασονομία, στις περιπτώσεις που κρίνεται αυτό αναγκαίο, είτε από την ΕΛΑΣ, τη Λιμενική Αστυνομία, τη Δικαστική Αστυνομία, την Πυροσβεστική, την Αγρονομία, τη Δασονομία είτε από την ίδια την Πολιτοφυλακή, με απόφαση του Διοικητή της, σε Νομαρχιακό, Δημοτικό ή Κοινοτικό επίπεδο.

ε) Στις περιπτώσεις όπου επιληφθεί και εμπλακεί η Πολιτοφυλακή και υπάρξει διχογνωμία μεταξύ του Διοικητή της Πολιτοφυλακής, σε Νομαρχιακό, Δημοτικό ή Κοινοτικό επίπεδο, με τα όργανα και τους επικεφαλής της ΕΛΑΣ, της Λιμενικής Αστυνομίας, της Δικαστικής Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής, της Αγρονομίας, της Δασονομίας, υπερισχύει η άποψη του Διοικητή της Πολιτοφυλακής.

ζ) Σε κάθε περίπτωση, ανώτερη αρχή επίλυσης διαφορετικών επιλογών δράσης ή συναπόφασης μεταξύ του Διοικητή της Πολιτοφυλακής από τα όργανα και τους επικεφαλής της ΕΛΑΣ, της Λιμενικής Αστυνομίας, της Δικαστικής Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής, της Αγρονομίας, της Δασονομίας, είναι ο Αιρετός Εισαγγελέας του Νομού, ο οποίος παίρνει και την τελική απόφαση.

 

Σταύρος Βιτάλης

Σχέδιο «Ελπίδα»: Από την Κρήτη ως τα Ουράλια.

Με τον γεμάτο συμβολισμούς τίτλο, «Σχέδιο Ελπίδα, από την Κρήτη ως τα Ουράλια», ξεκινά η νέα φάση της στενότερης συνεργασίας του Πατριωτικού Μετώπου, με πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Η τεράστιας σημασίας αυτή για την Ελλάδα εξέλιξη, βρίσκεται πλέον σε πλήρη ανάπτυξη, με την ολοκλήρωση των πολυήμερων επαφών.../διαπραγματεύσεων κλιμακίου του Πατριωτικού Μετώπου, σε Ρωσία και Ουκρανία.

Πάντα στο πλαίσιο της εργώδους προσπάθειας του Κινήματος, για έξοδο της χώρας από την πολλαπλή κρίση την οποία βιώνουμε, το Πατριωτικό Μέτωπο, πραγματοποίησε την εβδομάδα που μας πέρασε, πολυάριθμες συναντήσεις με πολιτικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς αλλά και καλλιτεχνικούς φορείς των δύο αυτών χωρών.

Προηγήθηκαν φυσικά αντίστοιχες επαφές στο κοντινό παρελθόν, σε Σερβία, Γεωργία, Αρμενία, Βουλγαρία και Ρουμανία, και ήδη προκύπτουν οι πρώτοι καρποί της προσπάθειας αυτής.

Στις συναντήσεις αυτές, ολοκληρώθηκαν οι προετοιμασίες για την ανάπτυξη του σχεδίου «Ελπίδα», και δρομολογήθηκαν οι τυπικές εκείνες, αλλά απαραίτητες διεργασίες, για την υλοποίηση του.

Συγκεκριμένα, ήδη υπογράφηκαν οι πρώτες συμφωνίες για κοινή αντιμετώπιση σημαντικότατων ζητημάτων που αφορούν την πολιτική και οικονομική συνεργασία, από φορείς των χωρών αυτών, παράλληλα με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πολλαπλής σύνδεσης των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, επιστημονικών αλλά και καλλιτεχνικών φορέων των χωρών αυτών.

Συμφωνίες, οι οποίες θα ανακοινωθούν σταδιακά, στις ημέρες και τις εβδομάδες που έρχονται.

Παράλληλα, ανακοινώνεται σήμερα, η σημαντικότατη πρωτοβουλία του Κινήματος, που αφορά στην οικονομική συνεργασία των χωρών: Ελλάδα, Ρωσία, Ουκρανία, Σερβία, Μολδαβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Γεωργία και Αρμενία. Η οποία θα πάρει την τελική της μορφή με την ανακοίνωση διεθνούς συνδιάσκεψης αντιπροσωπειών πολιτικών και οικονομικών φορέων των παραπάνω χωρών στη Θεσσαλονίκη.

Η ανακοίνωση της ημερομηνίας κατά την οποία θα γίνει η διεθνής αυτή συνδιάσκεψη, θα δοθεί στη δημοσιότητα, μόλις ολοκληρωθούν πλήρως και με κάθε λεπτομέρεια, οι προετοιμασίες της.

Ακόμη, σε μια επίσης παράλληλη εξέλιξη, προετοιμάζονται οι αντίστοιχες επιτροπές ευθύνης, για την οργάνωση και υλοποίηση των ενεργειών που στοχεύουν στην πολλαπλή σύνδεση, των πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών, επιστημονικών και καλλιτεχνικών φορέων, κατ’ αρχήν μεταξύ Ελλάδας-Ρωσικής Ομοσπονδίας, και στη συνέχεια με τις υπόλοιπές χώρες.

Το Πατριωτικό Μέτωπο, εκφράζει την βαθύτατη ικανοποίησή του για τις εξελίξεις αυτές που «δείχνουν» επιτέλους «φως στο τούνελ» των μνημονίων, της ΤΡΟΙΚΑΣ και του ΔΝΤ, και συνεχίζει σταθερά και αμετακίνητα στην επιλογή του:

Την ώρα που οι άλλοι καταστρέφουν τη Πατρίδα και το Λαό μας, εμείς ξαναχτίζουμε.

Μια ικανοποίηση, η οποία προκύπτει επίσης και από την δικαίωση της σταθερής και αμετακίνητης πολιτικής επιλογής του Κινήματος, από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του, για επιστροφή της χώρας, στις ιστορικές και φυσικές της συμμαχίες. Στον γεωγραφικό και ιστορικό εκείνο χώρο δηλαδή, από τον οποίο προέκυψαν οι Κολοκοτρωναίοι, οι Καποδίστριες, οι Υψηλάντηδες, οι Βαρβάκηδες, όλη σχεδόν η φύτρα εκείνη, η οποία θεμελίωσε την Ελλάδα της αυτοδιάθεσης και της αξιοπρέπειας. Μιαν Ελλάδα, που πολέμησαν και πολεμούν με μίσος, οι Μαυροκορδάτοι και οι Κωλέτηδες, οι Νενέκοι και οι Πηλιογούσηδες, αλλά και οι απόγονοί τους σήμερα.

Επανεκκίνηση λοιπόν της ελληνικής οικονομίας, από την Κρήτη έως τα Ουράλια, μέσα από το «Σχέδιο Ελπίδα». Μια ελπίδα που σαν ηχώ καταφθάνει βαθειά μέσα από τους αιώνες ανεκπλήρωτων οραμάτων για μια Ελλάδα ελεύθερη αξιοπρεπή και κυρίαρχη, και μέσα από τη σκέψη του εθνομάρτυρα, μέγιστου στοχαστή και ποιητή μας Ρήγα Φεραίου:

«Ακόμη τούτη η άνοιξη, Ραγιάδες-Ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι, Μωριά και Ρούμελη. Ως που νάρθει ο Μόσκοβος, Ραγιάδες-Ραγιάδες, να φέρει το σεφέρι…».

Μπαρουφολογίας το ανάγνωσμα…

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Έχουν μεγάλη πλάκα οι οικονομολόγοι.

Είτε ζουν σε άλλη διάσταση, είτε είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, είτε μας δουλεύουν χοντρά.

Ένας εξ’ αυτών, μαïντανός των εθνικών και διεθνών καναλιών και με μεγάλη φαντασία, ενώ μέχρι χτές μας έλεγε "έξω από το ευρώ", σήμερα μας λέει - ούτε λίγο ούτε πολύ - πως ο Τσίπρας, με το που θα βγει στην εξουσία, θα πείσει τους ΔΝΤούδες και τους ΤΡΟΙΚΑνούς, να συμφωνήσουν στην ανάκληση όλων των μνημονιακών συμβάσεων. Τις οποίες ως γνωστόν υπέγραψαν ο ΓΑΠ ο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και της Πράσινης Ανάπτυξης, ο Αντώνιος ο της Υπέρβασης και του Φιλότιμου και ο Ευάγγελος ο του Σοσιαλισμού και της Ηθικής.

Θα το κάνει αυτό μάλλον ο Αλέξης με το δεξί του προφίλ, το οποίο είναι πιο στεκούμενο, και το οποίο θα συνταράξει τη Μέρκελ και τους Γερμανούς τραπεζίτες. Και μέσα στον παθιασμένο και ανεξέλεγκτο της έρωτα η Άνχελα, θα πει: Alles Für Alexis.

Την ίδια ώρα ο Αλέξης, με το ραβδί του από κουφοξυλιά, ως άλλος Χαρυ Πότερ, θα πει στη πρωτογενή παραγωγή, στη μικρομεσαία επιχείρηση και τη βιομηχανία της χώρας: Emfanisious.

Και ω του θαύματος, θα ισορροπήσει το διατροφικό ισοζύγιο, οι αγρότες θα γυρίσουν στα χωράφια τους, οι βιοτέχνες θα ξαναστήσουν τις πλεχτομηχανές τους, τα φουγάρα των βιομηχανιών θα βγάλουν πάλι καπνό, και το προλεταριάτο θα ξαναπάρει το δρόμο για τις φάμπρικες.

Πέρα από τη γελοιότητα του πράγματος – κουτόχορτο που αναπαράγουν αφειδώς τα κανάλια των εργολάβων – να θυμηθούμε πως οι κοινωνικές επαναστάσεις, δεν έγιναν από οικονομολόγους, ούτε τα συντάγματα από συνταγματολόγους.

Οι επαναστάσεις έγιναν από τους ξεσηκωμένους για κοινωνική δικαιοσύνη Λαούς, με πρωτοπόρους, οραματιστές-επαναστάτες όπως ο συνταγματάρχης Ούγγο Τσάβες στη Βενεζουέλα, ο ακτιβιστής Όλαφουρ Γκρίμσον στην Ισλανδία, ο συνταγματάρχης Ντυφούρ στην Ελβετία. Και φυσικά όχι από τεχνοκράτες/γραφειοκράτες, συνδεόμενους κατά κανόνα με τα ψευδεπίγραφα προγράμματα «κοινωνικής ευθύνης», των πολυεθνικών.

Από την άλλη πλευρά – για να πούμε και του στραβού το δίκιο – οι μπαρουφολόγοι και οι της ροζουλί παγκοσμιοποιημένης αριστεράς, γνωρίζουν σε ποιο κοινό απευθύνονται. Σε μια μεγάλη – ακόμη δυστυχώς – μάζα του Λαού μας, που ακόμη περιμένει/αγωνίζεται για δανεικά (αντί για ιδανικά).

- Όπως τα πασοκολαμόγια που απλά άλλαξαν διεύθυνση (από την Χαριλάου Τρικούπη στη Κουμουνδούρου)

- Όπως οι συντεχνίες που συνεχίζουν τις επαναστατικές τους γυμναστικές/περιφορές.

- Όπως αυτούς που οραματίζονται Σοβιέτ.

- Όπως αυτούς που φαντασιώνονται Griechische Reich.

- Όπως σε αυτούς που πιστεύουν πως θα κατέβει το διαστημόπλοιο των ΕΛ για να τους σώσει ή πως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ με τη ρομφαία του, θα κατέλθει εξ' ουρανών, για να «καθαρίσει για λογαριασμό τους».

- Όπως σε αυτούς που θα τους πλημυρίσουν με ομόλογα τρισεκατομμυρίων και αλογόμυγες κάτι τύπων που με «παρθενογένεση», εμφανίζονται ως νέοι μεσσίες.

Με το ερώτημα "πότε επιτέλους θα κοινωνικοποιήσει τη συμπεριφορά του ο ελληνικός Λαός", βασανιστικά αναπάντητο, και μονίμως στις καλένδες.

Όσο για τη δική μας φωνή, επιμένει χρόνια τώρα, στη μοναδική πρόταση, η οποία θα βγάλει τη χώρα από τη πολλαπλή κρίση που βιώνουμε:

Να γίνει ο ελληνικός Λαός - όπως στην Ελβετία και στην Ισλανδία - ο ίδιος Νομοθέτης, ο ίδιος Δικαστής, ο ίδιος εγγυητής της ασφάλειας της Γειτονιάς και της Πατρίδας του, με το όπλο μάλιστα στο χέρι. Να προχωρήσει στην επανεκκίνηση της οικονομίας του, να στείλει στον Κορυδαλλό τους απατεώνες που έκλεψαν το ψωμί από το στόμα του, από το στόμα των παιδιών του.

Να δώσει δηλαδή στο ΠΑΜ τη δύναμη, να του παραδώσουμε την εξουσία.