Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Δυο κουβέντες σήμερα, από το Βελιγράδι, όπου η συζήτηση στο φόρουμ της Ευρασιατικής Ένωσης, περιστρέφεται γύρω από την απόφαση της Ισλανδικής κυβέρνησης, να προχωρήσει σε σεισάχθεια, «κουρεύοντας» τα στεγαστικά δάνεια. Δίνοντας έτσι μια μεγάλη ανάσα στους πολίτες και χρεώνοντας το λογαριασμό στις τράπεζες.
Οι άνθρωποι τούτοι – τους οποίους οι επαγγελματίες «προοδευτικοί» της χώρας μας αποκαλούν υποτιμητικά «κεντροδεξιά» - από το 2009, μετά την απάτη της Lehman Brothers, άφησαν τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, κάθισαν στο σκαμνί τους επικεφαλείς τριών τραπεζών αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό τους, υπεύθυνο για την κρίση, Γκέιρ Χίλμαρ Χάαρντε.
Αμέσως μετά προχώρησαν σε υποτίμηση του νομίσματός τους, αύξησαν το ισλανδικό ΑΕΠ κατά 2,9% και σε δυόμιση μόλις χρόνια μετά την κρίση, επέστρεψαν στις αγορές.
Με δημοσιονομικό έλειμμα σήμερα στο 1,6%, δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ 124,7%, οι Ισλανδοί προχωρούν σε μέτρα κοινωνικής πολιτικής, θαρραλέα και αποφασιστικά. Κρατώντας την ανεργία κάτω από το 5% και αυξάνοντας το κατά κεφαλή εισόδημα στα 38.400 δολάρια.
Και όλα αυτά, όταν αποφάσισαν πως το πρόβλημα της χώρας τους δεν ήταν πολιτικό μόνο, αλλά κυρίως πολιτειακό, αλλάζοντας με πρωτοβουλίες πολιτών και Λαϊκές Συντακτικές Συνελεύσεις το Σύνταγμά τους, από αντιπροσωπευτικό σε αμεσοδημοκρατικό. Αυτό δηλαδή που για χρόνια ολάκερα υποστηρίζει με συνέπεια αλλά και με επιμονή και για τη χώρα μας, το Κίνημά μας.
Αυτά σε απάντηση του συνόλου του εγχώριου πολιτικού (επαγγελματικού/διαχειριστικού) συστήματος, πως η Ελλάδα, δεν μπορεί να προχωρήσει σε τέτοιου τύπου διαδρομές. Γιατί άραγε; Γιατί πολύ απλά, η Άμεση Δημοκρατία, δεν έχει ούτε «κουτάλες» ούτε παχυλές αμοιβές των αριστεροδέξιων κομματικών στρατιών, όπως και στην Αμεσοδημοκρατική Ελβετία, της οποίας οι βουλευτές, είναι άμισθοι.
Να σημειώσω εδώ κλείνοντας πως στο όλον αυτόν σχεδιασμό, οι μόνοι που αντιδρούν, είναι οι Ισλανδοί… Πράσινοι. Αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά, (βλ. Γιόσκα Φίσερ και Ντανιέλ Κον Μπετίτ, προς ΝΑΤΟ: Βομβαρδίστε τη Σερβία), πως η σημερινή σοροχρηματοδοτούμενη ροζουλί αριστερά, τόσο διεθνώς όπως και στον τόπο μας, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με τη θυσιαστική παράδοση των αγωνιστών που άφησαν τα κοκαλάκια τους στα βουνά, «για τον σοσιαλισμό και για το δίκαια μοιρασμένο ψωμί», αλλά αντιθέτως, πως είναι «λαγός» της Νέας Τάξης και των διεθνών τοκογλύφων.
Δυο κουβέντες σήμερα, από το Βελιγράδι, όπου η συζήτηση στο φόρουμ της Ευρασιατικής Ένωσης, περιστρέφεται γύρω από την απόφαση της Ισλανδικής κυβέρνησης, να προχωρήσει σε σεισάχθεια, «κουρεύοντας» τα στεγαστικά δάνεια. Δίνοντας έτσι μια μεγάλη ανάσα στους πολίτες και χρεώνοντας το λογαριασμό στις τράπεζες.
Οι άνθρωποι τούτοι – τους οποίους οι επαγγελματίες «προοδευτικοί» της χώρας μας αποκαλούν υποτιμητικά «κεντροδεξιά» - από το 2009, μετά την απάτη της Lehman Brothers, άφησαν τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, κάθισαν στο σκαμνί τους επικεφαλείς τριών τραπεζών αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό τους, υπεύθυνο για την κρίση, Γκέιρ Χίλμαρ Χάαρντε.
Αμέσως μετά προχώρησαν σε υποτίμηση του νομίσματός τους, αύξησαν το ισλανδικό ΑΕΠ κατά 2,9% και σε δυόμιση μόλις χρόνια μετά την κρίση, επέστρεψαν στις αγορές.
Με δημοσιονομικό έλειμμα σήμερα στο 1,6%, δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ 124,7%, οι Ισλανδοί προχωρούν σε μέτρα κοινωνικής πολιτικής, θαρραλέα και αποφασιστικά. Κρατώντας την ανεργία κάτω από το 5% και αυξάνοντας το κατά κεφαλή εισόδημα στα 38.400 δολάρια.
Και όλα αυτά, όταν αποφάσισαν πως το πρόβλημα της χώρας τους δεν ήταν πολιτικό μόνο, αλλά κυρίως πολιτειακό, αλλάζοντας με πρωτοβουλίες πολιτών και Λαϊκές Συντακτικές Συνελεύσεις το Σύνταγμά τους, από αντιπροσωπευτικό σε αμεσοδημοκρατικό. Αυτό δηλαδή που για χρόνια ολάκερα υποστηρίζει με συνέπεια αλλά και με επιμονή και για τη χώρα μας, το Κίνημά μας.
Αυτά σε απάντηση του συνόλου του εγχώριου πολιτικού (επαγγελματικού/διαχειριστικού) συστήματος, πως η Ελλάδα, δεν μπορεί να προχωρήσει σε τέτοιου τύπου διαδρομές. Γιατί άραγε; Γιατί πολύ απλά, η Άμεση Δημοκρατία, δεν έχει ούτε «κουτάλες» ούτε παχυλές αμοιβές των αριστεροδέξιων κομματικών στρατιών, όπως και στην Αμεσοδημοκρατική Ελβετία, της οποίας οι βουλευτές, είναι άμισθοι.
Να σημειώσω εδώ κλείνοντας πως στο όλον αυτόν σχεδιασμό, οι μόνοι που αντιδρούν, είναι οι Ισλανδοί… Πράσινοι. Αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά, (βλ. Γιόσκα Φίσερ και Ντανιέλ Κον Μπετίτ, προς ΝΑΤΟ: Βομβαρδίστε τη Σερβία), πως η σημερινή σοροχρηματοδοτούμενη ροζουλί αριστερά, τόσο διεθνώς όπως και στον τόπο μας, όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με τη θυσιαστική παράδοση των αγωνιστών που άφησαν τα κοκαλάκια τους στα βουνά, «για τον σοσιαλισμό και για το δίκαια μοιρασμένο ψωμί», αλλά αντιθέτως, πως είναι «λαγός» της Νέας Τάξης και των διεθνών τοκογλύφων.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧ*ΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ Ν Τ Π , ΠΗΔΑΝΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΧΑΡΤΖΗΛΙΚΩΝΟΥΝ Μ 250 ΔΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ Ο ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ,ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΧΟΥΝΤΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφή