Αθήνα, 2 Ιουνίου, 2013.
Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Είμαστε τόσο αφελείς, ή όντως τα ραντίσματα από τα chemtrails μας έχουν αποβλακώσει εντελώς;
Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη του υπογράφοντος, όταν «ως κεραυνός εν αιθρία», από όλα τα ΜΜΕ του κόσμου, ξεκίνησε να μεταδίδεται η «εξέγερση» του Λαού της Τουρκίας, κατά του «χημικού...» Ερντογάν.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε, την πρώτη αντίδραση των Ελλήνων δημοσιογράφων. Αυτών που εδώ και χρόνια, έχουν εκπαιδευτεί να αυτολογοκρίνονται, δεν μπορεί όμως κανείς να πει ότι δεν παραμένουν «γάτες με πέταλα».
Εν χορώ λοιπόν τα ελληνικά ΜΜΕ, άρχισαν στη πρώτη φάση των ανακοινώσεων για την «εξέγερση» του Λαού της Τουρκίας, να ομιλούν «για το περίεργο ρόλο του διαδικτύου». Μια που οφθαλμοφανές ήταν πως κάτι άλλο τρέχει πίσω από την υπόθεση αυτή, δεδομένου ότι είχαμε εντελώς copy-paste φαινόμενα, όπως αυτά των αραβικών χωρών, Αιγύπτου, Λιβύης, Τυνησίας κλπ. Όταν δηλαδή, πάνω από δέκα μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, όλως… συμπτωματικών και παραδόξως, συντονίστηκαν με τους διαδηλωτές της Πλατείας Ταξίμ, οι οποίοι συγκρούστηκαν με την Αστυνομία, για τη… τσιμεντοποίηση ενός Πάρκου. στο κέντρο της Πόλης.
Αμέσως μετά φυσικά μετά, άλλαξαν το λεξιλόγιό τους – παλιά μου τέχνη κόσκινο – και συντονίστηκαν με τα εγχώρια και διεθνή αφεντικά τους, μιλώντας και αυτά για «λαϊκή εξέγερση».
Μου κάνει εντύπωση πως στο ίδια λογική της «λαϊκής εξέγερσης», μπήκαν και έμπειροι τουρκολόγοι και φίλοι μου όπως ο Σάββας Καλεντερίδης και οι Νίκος Χειλαδάκης αλλά και όλοι σχεδόν οι σχετικοί με τα γεωστρατηγικά αναλυτές. Ακόμη και το ακροδεξιό βουλγάρικης ιδιοκτησίας γνωστό ιντερνετικό κανάλι, υποτιθέμενης «πατριωτικής» πληροφόρησης, αλλά ακόμη και οι αναλύσεις των εντύπων τόσο της ροζ, όσο και της σταλινικής αριστεράς.
Ακόμη μου κάνει εντύπωση πως σε όλο το φάσμα των αναλύσεων, κανείς σχεδόν δεν αναφέρθηκε στο κεντρικό think tank των ΗΠΑ, το καθοδηγούμενο από τον γνωστό και μη εξαιρετέο, George Friedman. Το Stratfor Institute, το οποίο εκφράζει πάντα με ακρίβεια και συνέπεια, τις γεωστρατηγικές επιλογές, προτεραιότητες αλλά και σχεδιασμούς, της υπερδύναμης.
Μου κάνει λοιπόν εντύπωση πως σχεδόν κανείς δεν αναφέρθηκε:
1. Στην πρόσφατη κατηγορηματική δήλωση του Ερντογάν προς το αμερικανικό administration, πως σκοπεύει να κόψει τις γέφυρες προς το Ισραήλ.
2. Στην πρόσφατη επίσης κατηγορηματική προειδοποίηση του Χένρι Κίσσιγκερ προς τον Ρετζέπ Νταγίπ Ερντογάν, πως δεν θα του επιτρέψουν να γίνει η ατμομηχανή των ισλαμικών χωρών. Μια προειδοποίηση, που πήρε σαφές σχήμα ημιεπίσημης τοποθέτησης των ΗΠΑ, μέσα από το Στράτφορ.
3. Στις συνεχείς αναφορές/εκβιασμούς του Stratfor, το οποίο ως γνωστόν, εκφράζει το βαθύ αμερικανικό κράτος, με τα περί του «καρκίνου παχέος εντέρου» του Πρωθυπουργού της Τουρκίας και τον επικείμενο θάνατό του.
4. Στις συνεχείς αναφορές του State Department αλλά και των διαφόρων «υπηρεσιών» των ΗΠΑ, πως η Τουρκία του Ερντογάν, σε περίπτωση σύγκρουσης του Ισραήλ με το Ιράν, θα σταθεί δίπλα στους ομόδοξους αδελφούς του.
5. Στη συστηματική προσπάθεια του Ερντογάν, να επαναφέρει το Οθωμανικό καθεστώς των βιλαετίων, αναγνωρίζοντας «Κουρδικό Βιλαέτι». Την ώρα που το κουρδικό κράτος του Βόρειου Ιράκ, (Μπαρτζανί-Ταλαμπανί), όχι μόνο δεν συμφωνεί σε μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά προσανατολίζεται στη δημιουργία ενιαίου κουρδικού κράτους, υπό την ομπρέλα του Ισραήλ.
6. Στη συστηματική υπονόμευση του Ερντογάν από τους κεμαλιστές, πειθήνια και πιστά όργανα των Αμερικανών και των Ισραηλινών. (Βαριοπούλες, Εργκένεγκον κλπ).
7. Το ότι τα διεθνή ΜΜΕ, ανακάλυψαν ξαφνικά τον «χημικό Ερντογάν», κατά τον «χημικό Αλή» του Σαντάμ. Τη συστηματοποίηση δηλαδή της δαιμονοποίησής του, κατά το πρότυπο του Μιλόσεβιτς ως «χασάπη των Βαλκανίων», του Άσσαντ, ως «αιμοσταγή δικτάτορα», του Καντάφι, ως «ψυχωτικού δολοφόνου» κλπ γνωστά.
8. Το ότι το State Department, έσπευσε να εκδώσει «ταξιδιωτική οδηγία» κατά της Τουρκίας, ενώ αμέσως όλες οι διεθνείς οργανώσεις «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», οι οποίες χρηματοδοτούνται από αυτό, ανακάλυψαν τώρα πως η Τουρκία σκοτώνει το Λαό της, πως η Τουρκία δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, πως η Τουρκία έχει τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο.
9. Το ότι, όπως ο κορμοράνος του Ιράκ, εφευρέθηκε ξαφνικά μια ψεύτικη φωτογραφία από τον… μαραθώνιο των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, για να «πιστοποιήσει» τον όγκο της «λαϊκής εξέγερσης».
10. Το ότι, τα sms μέσω κινητών, δραστηριοποιήθηκαν ξαφνικά (;) και συντόνισαν πάνω από δέκα πόλεις για εξέγερση. (Κάτι από… τα Δεκεμβριανά του 2008 και το Σύνταγμα των «Αγανακτισμένων» του 2011 δεν θυμίζει αυτό;)
Ξαφνικά και εν χορώ, όλοι στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλέα, από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, «είδαν» μαζική εξέγερση του Λαού της Τουρκίας και… τουρκική άνοιξη. Χωρίς μάλιστα να αναρωτηθούν το πώς και γιατί συντονίζονται τόσο εύκολα με τις ΗΠΑ, τους δορυφόρους, και τις μυστικές υπηρεσίες των.
Για τον υπογράφοντα, το όλο στήσιμο, όχι μόνο θυμίζει, αλλά και σαφώς υποστηρίζει την οργάνωση από διεθνή κέντρα, προκατασκευασμένων πορτοκαλί «λαϊκών εξεγέρσεων»:
Τύπου Otpor στη Σερβία του Μιλόσεβιτς, Kmara στη Γεωργία (ήταν εν μέρει υπεύθυνη για την πτώση του προέδρου Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε), Pora (μέρος της Πορτοκαλί Επανάστασης) με διαδηλώσεις στην Ουκρανία υπέρ της Τιμοσένκο, Zbur στη Λευκορωσία με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο, Oborona στη Ρωσία με διαδηλώσεις κατά του Προέδρου Vladimir Πούτιν, KelKel στην Κιργιζία (συνέβαλε στην πτώση του προέδρου Ασκάρ Ακάγιεφ), Bolga στο Ουζμπεκιστάν με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Ισλάμ Καρίμοφ, την «Αραβική Άνοιξη», σε Αίγυπτο, Τυνησία, Λιβύη, και Συρία (την οποία βιώνουμε μέχρι σήμερα).
Και φυσικά, εμπεριέχουν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, την πρώτη «προειδοποίηση» προς τον σουλτάνο Ερντογάν, πως πολύ σύντομα αν συνεχίσει έτσι, στον δρόμο δηλαδή του σεΐχη του Ισλάμ, θα δει… τα ραδίκια ανάποδα.
Μου κάνει επίσης εντύπωση, η «αβάσταχτη ελαφρότητα» με την οποία αναλύονται τα πράγματα, όπως φυσικά και οι «χαρούλες» που κάνουν κάποιοι για την «επικείμενη διάλυση της Τουρκίας». Την ώρα μάλιστα, που όλοι γνωρίζουν πως οι στρατοκράτες της γείτονος, με την πρώτη ευκαιρία θα εξάγουν τα προβλήματά τους προς το εύκολο θύμα με τους ασήμαντους πολιτικούς/λογιστάκους/
Ελπίζω πως η τοποθέτηση/ανάλυσή μου αυτή δεν θα εκληφθεί ως «φιλερντογανική/
Ελπίζω και εύχομαι πως θα βοηθήσει η αναφορά αυτή, στην ανατροπή του χαζοχαρούμενου κλίματος ευφορίας για την «τουρκική άνοιξη» και την «ανοησία» περί των «ωφελίμων που θα προκύψουν από τη διάλυση της Τουρκίας».
Κλείνω με δύο λαϊκές σοφίες:
1. Όταν τα βουβάλια χτυπιόνται στον βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια. 2. Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κανείς.
Και με μία προτροπή:
Έλληνες: Αν η Νέα Τάξη, προχωρήσει στη διάλυση της Τουρκίας, να είστε σίγουροι πως θα την πληρώσουμε από τους πρώτους και εμείς. Έτσι γίνονταν πάντοτε με τις υπερδυνάμεις και τα παιχνίδια τους, έτσι θα γίνει και τώρα.
Είμαστε μόνοι μας και μόνοι μας για μια ακόμη φορά στη μακρόχρονη ιστορία του τόπου μας, θα τα βγάλουμε πέρα.
Μπορούμε, αρκεί να το πάρουμε επιτέλους απόφαση, σταματώντας για αρχή να μασάμε κουτόχορτο και να ακούμε ιστορίες για αγρίους.
Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Είμαστε τόσο αφελείς, ή όντως τα ραντίσματα από τα chemtrails μας έχουν αποβλακώσει εντελώς;
Αυτή ήταν η πρώτη σκέψη του υπογράφοντος, όταν «ως κεραυνός εν αιθρία», από όλα τα ΜΜΕ του κόσμου, ξεκίνησε να μεταδίδεται η «εξέγερση» του Λαού της Τουρκίας, κατά του «χημικού...» Ερντογάν.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε, την πρώτη αντίδραση των Ελλήνων δημοσιογράφων. Αυτών που εδώ και χρόνια, έχουν εκπαιδευτεί να αυτολογοκρίνονται, δεν μπορεί όμως κανείς να πει ότι δεν παραμένουν «γάτες με πέταλα».
Εν χορώ λοιπόν τα ελληνικά ΜΜΕ, άρχισαν στη πρώτη φάση των ανακοινώσεων για την «εξέγερση» του Λαού της Τουρκίας, να ομιλούν «για το περίεργο ρόλο του διαδικτύου». Μια που οφθαλμοφανές ήταν πως κάτι άλλο τρέχει πίσω από την υπόθεση αυτή, δεδομένου ότι είχαμε εντελώς copy-paste φαινόμενα, όπως αυτά των αραβικών χωρών, Αιγύπτου, Λιβύης, Τυνησίας κλπ. Όταν δηλαδή, πάνω από δέκα μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, όλως… συμπτωματικών και παραδόξως, συντονίστηκαν με τους διαδηλωτές της Πλατείας Ταξίμ, οι οποίοι συγκρούστηκαν με την Αστυνομία, για τη… τσιμεντοποίηση ενός Πάρκου. στο κέντρο της Πόλης.
Αμέσως μετά φυσικά μετά, άλλαξαν το λεξιλόγιό τους – παλιά μου τέχνη κόσκινο – και συντονίστηκαν με τα εγχώρια και διεθνή αφεντικά τους, μιλώντας και αυτά για «λαϊκή εξέγερση».
Μου κάνει εντύπωση πως στο ίδια λογική της «λαϊκής εξέγερσης», μπήκαν και έμπειροι τουρκολόγοι και φίλοι μου όπως ο Σάββας Καλεντερίδης και οι Νίκος Χειλαδάκης αλλά και όλοι σχεδόν οι σχετικοί με τα γεωστρατηγικά αναλυτές. Ακόμη και το ακροδεξιό βουλγάρικης ιδιοκτησίας γνωστό ιντερνετικό κανάλι, υποτιθέμενης «πατριωτικής» πληροφόρησης, αλλά ακόμη και οι αναλύσεις των εντύπων τόσο της ροζ, όσο και της σταλινικής αριστεράς.
Ακόμη μου κάνει εντύπωση πως σε όλο το φάσμα των αναλύσεων, κανείς σχεδόν δεν αναφέρθηκε στο κεντρικό think tank των ΗΠΑ, το καθοδηγούμενο από τον γνωστό και μη εξαιρετέο, George Friedman. Το Stratfor Institute, το οποίο εκφράζει πάντα με ακρίβεια και συνέπεια, τις γεωστρατηγικές επιλογές, προτεραιότητες αλλά και σχεδιασμούς, της υπερδύναμης.
Μου κάνει λοιπόν εντύπωση πως σχεδόν κανείς δεν αναφέρθηκε:
1. Στην πρόσφατη κατηγορηματική δήλωση του Ερντογάν προς το αμερικανικό administration, πως σκοπεύει να κόψει τις γέφυρες προς το Ισραήλ.
2. Στην πρόσφατη επίσης κατηγορηματική προειδοποίηση του Χένρι Κίσσιγκερ προς τον Ρετζέπ Νταγίπ Ερντογάν, πως δεν θα του επιτρέψουν να γίνει η ατμομηχανή των ισλαμικών χωρών. Μια προειδοποίηση, που πήρε σαφές σχήμα ημιεπίσημης τοποθέτησης των ΗΠΑ, μέσα από το Στράτφορ.
3. Στις συνεχείς αναφορές/εκβιασμούς του Stratfor, το οποίο ως γνωστόν, εκφράζει το βαθύ αμερικανικό κράτος, με τα περί του «καρκίνου παχέος εντέρου» του Πρωθυπουργού της Τουρκίας και τον επικείμενο θάνατό του.
4. Στις συνεχείς αναφορές του State Department αλλά και των διαφόρων «υπηρεσιών» των ΗΠΑ, πως η Τουρκία του Ερντογάν, σε περίπτωση σύγκρουσης του Ισραήλ με το Ιράν, θα σταθεί δίπλα στους ομόδοξους αδελφούς του.
5. Στη συστηματική προσπάθεια του Ερντογάν, να επαναφέρει το Οθωμανικό καθεστώς των βιλαετίων, αναγνωρίζοντας «Κουρδικό Βιλαέτι». Την ώρα που το κουρδικό κράτος του Βόρειου Ιράκ, (Μπαρτζανί-Ταλαμπανί), όχι μόνο δεν συμφωνεί σε μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά προσανατολίζεται στη δημιουργία ενιαίου κουρδικού κράτους, υπό την ομπρέλα του Ισραήλ.
6. Στη συστηματική υπονόμευση του Ερντογάν από τους κεμαλιστές, πειθήνια και πιστά όργανα των Αμερικανών και των Ισραηλινών. (Βαριοπούλες, Εργκένεγκον κλπ).
7. Το ότι τα διεθνή ΜΜΕ, ανακάλυψαν ξαφνικά τον «χημικό Ερντογάν», κατά τον «χημικό Αλή» του Σαντάμ. Τη συστηματοποίηση δηλαδή της δαιμονοποίησής του, κατά το πρότυπο του Μιλόσεβιτς ως «χασάπη των Βαλκανίων», του Άσσαντ, ως «αιμοσταγή δικτάτορα», του Καντάφι, ως «ψυχωτικού δολοφόνου» κλπ γνωστά.
8. Το ότι το State Department, έσπευσε να εκδώσει «ταξιδιωτική οδηγία» κατά της Τουρκίας, ενώ αμέσως όλες οι διεθνείς οργανώσεις «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», οι οποίες χρηματοδοτούνται από αυτό, ανακάλυψαν τώρα πως η Τουρκία σκοτώνει το Λαό της, πως η Τουρκία δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, πως η Τουρκία έχει τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο.
9. Το ότι, όπως ο κορμοράνος του Ιράκ, εφευρέθηκε ξαφνικά μια ψεύτικη φωτογραφία από τον… μαραθώνιο των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης, για να «πιστοποιήσει» τον όγκο της «λαϊκής εξέγερσης».
10. Το ότι, τα sms μέσω κινητών, δραστηριοποιήθηκαν ξαφνικά (;) και συντόνισαν πάνω από δέκα πόλεις για εξέγερση. (Κάτι από… τα Δεκεμβριανά του 2008 και το Σύνταγμα των «Αγανακτισμένων» του 2011 δεν θυμίζει αυτό;)
Ξαφνικά και εν χορώ, όλοι στη χώρα που ανθίζει η φαιδρά πορτοκαλέα, από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά, «είδαν» μαζική εξέγερση του Λαού της Τουρκίας και… τουρκική άνοιξη. Χωρίς μάλιστα να αναρωτηθούν το πώς και γιατί συντονίζονται τόσο εύκολα με τις ΗΠΑ, τους δορυφόρους, και τις μυστικές υπηρεσίες των.
Για τον υπογράφοντα, το όλο στήσιμο, όχι μόνο θυμίζει, αλλά και σαφώς υποστηρίζει την οργάνωση από διεθνή κέντρα, προκατασκευασμένων πορτοκαλί «λαϊκών εξεγέρσεων»:
Τύπου Otpor στη Σερβία του Μιλόσεβιτς, Kmara στη Γεωργία (ήταν εν μέρει υπεύθυνη για την πτώση του προέδρου Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε), Pora (μέρος της Πορτοκαλί Επανάστασης) με διαδηλώσεις στην Ουκρανία υπέρ της Τιμοσένκο, Zbur στη Λευκορωσία με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο, Oborona στη Ρωσία με διαδηλώσεις κατά του Προέδρου Vladimir Πούτιν, KelKel στην Κιργιζία (συνέβαλε στην πτώση του προέδρου Ασκάρ Ακάγιεφ), Bolga στο Ουζμπεκιστάν με διαδηλώσεις κατά του προέδρου Ισλάμ Καρίμοφ, την «Αραβική Άνοιξη», σε Αίγυπτο, Τυνησία, Λιβύη, και Συρία (την οποία βιώνουμε μέχρι σήμερα).
Και φυσικά, εμπεριέχουν με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο, την πρώτη «προειδοποίηση» προς τον σουλτάνο Ερντογάν, πως πολύ σύντομα αν συνεχίσει έτσι, στον δρόμο δηλαδή του σεΐχη του Ισλάμ, θα δει… τα ραδίκια ανάποδα.
Μου κάνει επίσης εντύπωση, η «αβάσταχτη ελαφρότητα» με την οποία αναλύονται τα πράγματα, όπως φυσικά και οι «χαρούλες» που κάνουν κάποιοι για την «επικείμενη διάλυση της Τουρκίας». Την ώρα μάλιστα, που όλοι γνωρίζουν πως οι στρατοκράτες της γείτονος, με την πρώτη ευκαιρία θα εξάγουν τα προβλήματά τους προς το εύκολο θύμα με τους ασήμαντους πολιτικούς/λογιστάκους/
Ελπίζω πως η τοποθέτηση/ανάλυσή μου αυτή δεν θα εκληφθεί ως «φιλερντογανική/
Ελπίζω και εύχομαι πως θα βοηθήσει η αναφορά αυτή, στην ανατροπή του χαζοχαρούμενου κλίματος ευφορίας για την «τουρκική άνοιξη» και την «ανοησία» περί των «ωφελίμων που θα προκύψουν από τη διάλυση της Τουρκίας».
Κλείνω με δύο λαϊκές σοφίες:
1. Όταν τα βουβάλια χτυπιόνται στον βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια. 2. Άμα δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κανείς.
Και με μία προτροπή:
Έλληνες: Αν η Νέα Τάξη, προχωρήσει στη διάλυση της Τουρκίας, να είστε σίγουροι πως θα την πληρώσουμε από τους πρώτους και εμείς. Έτσι γίνονταν πάντοτε με τις υπερδυνάμεις και τα παιχνίδια τους, έτσι θα γίνει και τώρα.
Είμαστε μόνοι μας και μόνοι μας για μια ακόμη φορά στη μακρόχρονη ιστορία του τόπου μας, θα τα βγάλουμε πέρα.
Μπορούμε, αρκεί να το πάρουμε επιτέλους απόφαση, σταματώντας για αρχή να μασάμε κουτόχορτο και να ακούμε ιστορίες για αγρίους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου