Αθήνα 17 Ιανουαρίου 2013.
Διαβάζω από την εγκυκλοπαίδεια, για το σύμβολο του φασισμού: «Οι ράβδοι δεμένες γύρω από έναν διπλό πέλεκυ. Το fascio δηλαδή, το οποίο ήταν το σύμβολο στους «littores» (λιτόρες). Ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης, οι οποίοι διακρίνονταν από μια ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν το σύμβολο της εξουσίας τους. Αλλέως πως, παλούκια, στειλιάρια, πάσαλοι, κοντάρια και πάει λέγοντας.
Η αντιστοιχία με τους φασιστές της δεκαετίας του '20 βρίσκεται στο ότι οι πρώτες ομάδες φασιστών που σχηματίστηκαν στην Ιταλία ονομάστηκαν «fascio di combattimento», δηλαδή ομάδες-δέσμες μάχης».
Με την κοινή Σωκρατοαριστοτελική λογική που προσπαθούμε να διατηρήσουμε στο σημερινό χάος, αναρωτιόμαστε: Ποιοι κρατάνε σήμερα ράβδους (fascio), διατάσσονται σε ενιαία παράταξη, προστατεύουν κάτι συγκεκριμένο και σχηματίζουν «fascio di combattimento»;
Να τους απαριθμήσουμε:
Ο λόγος τους τώρα, είναι copy-paste και έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
Για να καταλάβουμε έτι περισσότερο την πηγή του φασισμού και των θεωριών του μίσους, ας αντιπαραβάλλουμε τώρα τις σκέψεις, δύο διαφορετικής καταγωγής ακραίους ιδεολογικούς καθοδηγητές του «μίσους απέναντι στους όποιους απέναντι»:
Ιωσήφ Γκαίμπελς, θεωρητικός του «δεξιού μίσους»:
«Θα μπούμε στο Ράιχσταγκ για να εφοδιαστούμε από το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα όπλα της. Θα γίνουμε βουλευτές για να εξουδετερώσουμε το πνεύμα της Βαϊμάρης χρησιμοποιώντας το ίδιο. Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της. ... Κάθε νομικό μέσο μάς είναι ευπρόσδεκτο για την ανατροπή των σημερινών καταστάσεων. Εάν πετύχουμε στις εκλογές να βάλουμε εξήντα έως εβδομήντα αγκιτάτορες του κόμματος στα διάφορα κοινοβούλια, μελλοντικά το ίδιο το κράτος θα εξοπλίσει και θα υποστηρίξει οικονομικά τον αγώνα μας. ... Και ο Μουσολίνι είχε μπει στο κοινοβούλιο. Κι όμως δεν άργησε να οργανώσει την πορεία προς τη Ρώμη. ... Ερχόμαστε ως εχθροί! Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς!»
Σεργκέϊ Νετσάγιεφ, θεωρητικός του «αριστερού μίσους»:
«Ο επαναστάτης περιφρονεί κάθε δόγμα και απορρίπτει την ειρηνική επιστήμη, αφήνοντάς την για τις επόμενες γενιές. Γνωρίζει μόνο μια επιστήμη, την επιστήμη της καταστροφής. Για αυτό και μόνο το λόγο μελετάει τώρα τη μηχανική, τη φυσική, τη χημεία, ακόμη και την ιατρική. Γι’ αυτόν και μόνο το λόγο μελετάει μέρα και νύχτα τη ζωντανή επιστήμη των ανθρώπων, των χαρακτήρων, των καταστάσεων και των προϋποθέσεων του πραγματικού κοινωνικού συστήματος, σε όλα τα πιθανά κοινωνικά στρώματα. Ο στόχος του είναι ένας – η όσο το δυνατόν ταχύτερη και πληρέστερη καταστροφή αυτού του άθλιου συστήματος. Περιφρονεί την κοινή γνώμη. Περιφρονεί και μισεί την καθεστηκυία κοινωνική ηθική σε όλες τις εκφάνσεις και εκδηλώσεις της. Ηθικό για αυτόν είναι εκείνο που συμβάλλει στο θρίαμβο της επανάστασης. Ανήθικο και εγκληματικό είναι κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στο θρίαμβο αυτό».
Περίεργο αλλά και ιδιαίτερα σημαντικό, σημειολογικά τουλάχιστον, το πόσο συνταιριάζουν τα λόγια των δύο «καθοδηγητών» της έκφρασης του ακραίου λόγου και μίσους. Είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι, το πόσο πιστά ακολουθείται η καθοδήγησή τους, από τους σημερινούς τους εκφραστές, στο ελληνικό πολιτικό στερέωμα.
Αλλά αυτά για σήμερα ως… «εισαγωγή στον φασισμό και στις θεωρίες του μίσους για αρχάριους».
Είναι όμως τουλάχιστον κρίμα, να κλείσουμε την αναφορά αυτή, με τα πρόσωπο του μίσους, (όπως αυτά έρχονται στη σκέψη μας μαζί με τα πρόσωπα των Βενιζέλου, Σκουρλέτη, Κασιδιάρη), στοιχειώνοντας τις μέρες μας, κάνοντάς τες πιο μαύρες από ότι είναι. Έτσι λοιπόν ας κλείσουμε την αναφορά αυτή, φέρνοντας στη σκέψη μας τη σεμνή και σεπτή μορφή του σοφού βασιλιά/πολεμιστή Λεωνίδα και τα λόγια του Στρατηγού Απελευθερωτή και Γεννήτορα του νέου ελληνικού Κράτους, στο λόγο του στην Πνύκα:
«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ ὅλοι, καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση.
Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναῖκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδί του ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δυὸ χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁποὺ ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα...»
Έλληνες Πατριώτες: Ήλθε η ώρα να αναγνωριστούμε με το βλέμμα. Γιατί εμείς είμαστε ο σπόρος της γης. Ο αγαθός εκείνος σπόρος, που γνωρίζει να καρπίζει, γνωρίζει να αντιστέκεται.
Οδεύοντας προς τη μεγάλη μάχη, καλούμε όλους να μπούνε στη παράταξη της διαθήκης που μας άφησαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν για Ελευθερία και Δημοκρατία. Όλους όσους είναι αποφασισμένοι να σπάσουν την πυορροούσα πληγή του μίσους και να γίνουμε καθαρός άνεμος, που θα σαρώσει/καθαγιάσει τα πάντα στο πέρασμά του.
Ο καιρός γαρ εγγύς…
Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.
Διαβάζω από την εγκυκλοπαίδεια, για το σύμβολο του φασισμού: «Οι ράβδοι δεμένες γύρω από έναν διπλό πέλεκυ. Το fascio δηλαδή, το οποίο ήταν το σύμβολο στους «littores» (λιτόρες). Ένα είδος ομάδων σωματοφυλάκων των γερουσιαστών της αρχαίας Ρώμης, οι οποίοι διακρίνονταν από μια ράβδο που κρατούσαν και η οποία ήταν το σύμβολο της εξουσίας τους. Αλλέως πως, παλούκια, στειλιάρια, πάσαλοι, κοντάρια και πάει λέγοντας.
Η αντιστοιχία με τους φασιστές της δεκαετίας του '20 βρίσκεται στο ότι οι πρώτες ομάδες φασιστών που σχηματίστηκαν στην Ιταλία ονομάστηκαν «fascio di combattimento», δηλαδή ομάδες-δέσμες μάχης».
Με την κοινή Σωκρατοαριστοτελική λογική που προσπαθούμε να διατηρήσουμε στο σημερινό χάος, αναρωτιόμαστε: Ποιοι κρατάνε σήμερα ράβδους (fascio), διατάσσονται σε ενιαία παράταξη, προστατεύουν κάτι συγκεκριμένο και σχηματίζουν «fascio di combattimento»;
Να τους απαριθμήσουμε:
- Φυσικά οι «θεσμικοί» πραιτοριανοί, των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, της πολιτικής τάξης γενικότερα. Οι ράβδοι τους (fascio) είναι από σκληρό pvc, φορούν εθνόσημο για «ξεκάρφωμα», προκαλούν τραυματισμούς και αιμορραγίες, παρατάσσονται κατά διμοιρίες, ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΝ ΜΑΥΡΑ.
- Οι εξωθεσμικοί (με πολιτική περιβολή) παρακρατικοί, των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη, της πολιτικής τάξης γενικότερα. Οι ράβδοι τους (fascio) είναι ξύλινοι, φορούν κουκούλα για «ξεκάρφωμα», προκαλούν τραυματισμούς και αιμορραγίες, παρατάσσονται κατά μικρές ομάδες των 3 έως 5, ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΝ ΜΑΥΡΑ.
- Οι ομάδες «αντίστασης» των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ράβδοι τους (fascio) είναι ξύλινοι, προκαλούν τραυματισμούς και αιμορραγίες, συνήθως γύρω τους είναι τυλιγμένη για «ξεκάρφωμα» η μαυροκόκκινη σημαία (σ.σ. του Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι, αν είναι δυνατόν!!!), παρατάσσονται κατά εκατοντάδες, ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΝ ΜΑΥΡΑ.
- Οι «ομάδες εφόδου» της Χ.Α. Οι ράβδοι τους (fascio) είναι ξύλινοι, προκαλούν τραυματισμούς και αιμορραγίες, συνήθως γύρω τους είναι τυλιγμένη για «ξεκάρφωμα» η ελληνική σημαία, παρατάσσονται κατά ουλαμούς, ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΝ ΜΑΥΡΑ.
- Οι ομάδες περιφρούρησης του ΠΑΜΕ. Έχουν περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά έχουν περιπέσει σε αδράνεια/λαϊκή δυσμένεια, οπότε, δεν αποτελούν πια… case study. (Συγγνώμη για τις αγγλικούρες. Χρησιμοποιούνται για τεχνικούς λόγους!!!).
Ο λόγος τους τώρα, είναι copy-paste και έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
- Αυτοί και μόνον έχουν την μαγική λύση και ουδείς άλλος.
- Όλοι οι «απέναντι», είναι ψεύτες, απατεώνες, λωποδύτες, εγκληματίες.
- Όλοι οι «απέναντι», είναι εχθροί και μάλιστα αναλώσιμοι.
Για να καταλάβουμε έτι περισσότερο την πηγή του φασισμού και των θεωριών του μίσους, ας αντιπαραβάλλουμε τώρα τις σκέψεις, δύο διαφορετικής καταγωγής ακραίους ιδεολογικούς καθοδηγητές του «μίσους απέναντι στους όποιους απέναντι»:
Ιωσήφ Γκαίμπελς, θεωρητικός του «δεξιού μίσους»:
«Θα μπούμε στο Ράιχσταγκ για να εφοδιαστούμε από το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα όπλα της. Θα γίνουμε βουλευτές για να εξουδετερώσουμε το πνεύμα της Βαϊμάρης χρησιμοποιώντας το ίδιο. Εάν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια ώστε να μας δώσει το ελεύθερο, και μάλιστα και βουλευτική αποζημίωση για αυτό, είναι θέμα δικό της. ... Κάθε νομικό μέσο μάς είναι ευπρόσδεκτο για την ανατροπή των σημερινών καταστάσεων. Εάν πετύχουμε στις εκλογές να βάλουμε εξήντα έως εβδομήντα αγκιτάτορες του κόμματος στα διάφορα κοινοβούλια, μελλοντικά το ίδιο το κράτος θα εξοπλίσει και θα υποστηρίξει οικονομικά τον αγώνα μας. ... Και ο Μουσολίνι είχε μπει στο κοινοβούλιο. Κι όμως δεν άργησε να οργανώσει την πορεία προς τη Ρώμη. ... Ερχόμαστε ως εχθροί! Όπως ο λύκος που πέφτει σε κοπάδι προβάτων, έτσι ερχόμαστε. Τώρα δεν είστε πλέον μεταξύ σας! Και δε θα έχετε μεγάλη χαρά με εμάς!»
Σεργκέϊ Νετσάγιεφ, θεωρητικός του «αριστερού μίσους»:
«Ο επαναστάτης περιφρονεί κάθε δόγμα και απορρίπτει την ειρηνική επιστήμη, αφήνοντάς την για τις επόμενες γενιές. Γνωρίζει μόνο μια επιστήμη, την επιστήμη της καταστροφής. Για αυτό και μόνο το λόγο μελετάει τώρα τη μηχανική, τη φυσική, τη χημεία, ακόμη και την ιατρική. Γι’ αυτόν και μόνο το λόγο μελετάει μέρα και νύχτα τη ζωντανή επιστήμη των ανθρώπων, των χαρακτήρων, των καταστάσεων και των προϋποθέσεων του πραγματικού κοινωνικού συστήματος, σε όλα τα πιθανά κοινωνικά στρώματα. Ο στόχος του είναι ένας – η όσο το δυνατόν ταχύτερη και πληρέστερη καταστροφή αυτού του άθλιου συστήματος. Περιφρονεί την κοινή γνώμη. Περιφρονεί και μισεί την καθεστηκυία κοινωνική ηθική σε όλες τις εκφάνσεις και εκδηλώσεις της. Ηθικό για αυτόν είναι εκείνο που συμβάλλει στο θρίαμβο της επανάστασης. Ανήθικο και εγκληματικό είναι κάθε τι που στέκεται εμπόδιο στο θρίαμβο αυτό».
Περίεργο αλλά και ιδιαίτερα σημαντικό, σημειολογικά τουλάχιστον, το πόσο συνταιριάζουν τα λόγια των δύο «καθοδηγητών» της έκφρασης του ακραίου λόγου και μίσους. Είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι, το πόσο πιστά ακολουθείται η καθοδήγησή τους, από τους σημερινούς τους εκφραστές, στο ελληνικό πολιτικό στερέωμα.
Αλλά αυτά για σήμερα ως… «εισαγωγή στον φασισμό και στις θεωρίες του μίσους για αρχάριους».
Είναι όμως τουλάχιστον κρίμα, να κλείσουμε την αναφορά αυτή, με τα πρόσωπο του μίσους, (όπως αυτά έρχονται στη σκέψη μας μαζί με τα πρόσωπα των Βενιζέλου, Σκουρλέτη, Κασιδιάρη), στοιχειώνοντας τις μέρες μας, κάνοντάς τες πιο μαύρες από ότι είναι. Έτσι λοιπόν ας κλείσουμε την αναφορά αυτή, φέρνοντας στη σκέψη μας τη σεμνή και σεπτή μορφή του σοφού βασιλιά/πολεμιστή Λεωνίδα και τα λόγια του Στρατηγού Απελευθερωτή και Γεννήτορα του νέου ελληνικού Κράτους, στο λόγο του στην Πνύκα:
«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ ὅλοι, καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση.
Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναῖκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδί του ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δυὸ χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁποὺ ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα...»
Έλληνες Πατριώτες: Ήλθε η ώρα να αναγνωριστούμε με το βλέμμα. Γιατί εμείς είμαστε ο σπόρος της γης. Ο αγαθός εκείνος σπόρος, που γνωρίζει να καρπίζει, γνωρίζει να αντιστέκεται.
Οδεύοντας προς τη μεγάλη μάχη, καλούμε όλους να μπούνε στη παράταξη της διαθήκης που μας άφησαν όλοι όσοι αγωνίσθηκαν για Ελευθερία και Δημοκρατία. Όλους όσους είναι αποφασισμένοι να σπάσουν την πυορροούσα πληγή του μίσους και να γίνουμε καθαρός άνεμος, που θα σαρώσει/καθαγιάσει τα πάντα στο πέρασμά του.
Ο καιρός γαρ εγγύς…
Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης
Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης
Γραφεία
Αθηνών:
Διδυμοτείχου 15-17,
10444,
Κολωνός, Αθήνα
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com
Τηλ. 2105141413, Φαξ: 2105141442
Τηλ. Προέδρου: 6980292626 http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com
«Αλληλέγγυον»
Συνεταιριστικό Δίκτυο Κοινωνικής
Αλληλεγγύης
Κεντρικό:
Αγίας
Σοφίας 50
10444,
Κολωνός, Αθήνα
Τηλ.
2105141443, Φαξ: 2105141442
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου