Από τα δανεικά στη ζητιανιά. Πόση κατηφόρα έχουμε ακόμη;

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

«… Ο αγών ματαιούται, η ελευθερία εκπνέει… Αν θέλωμεν να έχωμεν πατρίδα, αν είμεθα άξιοι να ζώμεν άνδρες ελεύθεροι, χρήματα ευρίσκομεν… », είπε στην ιστορική του ομιλία ο δάσκαλος Γεννάδιος, στις 8 Ιουνίου του 1826 στο Ανάπλι.

Και τότε συνέβη το θάμα: Η ζητιάνα η Ψωροκώσταινα, έβγαλε από το πουγκί της τα λιγοστά χρήματα που είχε συγκεντρώσει ζητιανεύοντας, τα παρέδωσε στον Δάσκαλο και του είπε περήφανα: «Αυτά έχω, αυτά δίνω».

Αναμνήσεις μακρινές, περιόδων σκοτεινών, σαν αυτήν που διαβαίνουμε. Και για μια ακόμη φορά, η ρωμιοσύνη, ο Λαός μας, «με το σουγιά στο κόκαλο, με το σπαθί στο σβέρκο», δείχνει να χάνει το κουράγιο του.

· Στήνεται σε ατέλειωτες ουρές κάτω απ’ τον ήλιο, για λίγα μακαρόνια, για ένα κιλό φασόλια, για μια πατάτα. Με τις κάμερες να γράφουν τη μιζέρια του και τους «ελεήμονες» ρασοφόρους, τους «αριστερούς αλληλέγγυους» αλλά και τους νεόκοπους «σωτήρες-εθνικιστές», να χασκογελούν πασάροντάς του, τα προϊόντα που τους έδωσαν «κοψοχρονιά», οι πολυεθνικές. Αποδεχόμενος την ταπείνωσή του και κατεβαίνοντας ακόμη περισσότερο τα σκαλιά της αναξιοπρέπειας, μπαίνοντας βαθύτερα στο σκοτάδι της κοινωνίας της ζητιανιάς και του ανθρώπινου εξευτελισμού.

· Παρακαλά τον χαρτογιακά έφορο, μακρύ χέρι των πολιτικών απατεώνων, να του «ρυθμίσει» το χαράτσι. Πιστεύοντας πως έτσι, θα καταφέρει να λύσει το πρόβλημά του, με το «εγώ» του και με την «πάρτη» του.

· Ξεροσταλιάζει στα γραφεία της ΔΕΗ, εκλιπαρώντας τους «μπαιλντισμένους» υπαλλήλους της, να μην του κόψουν το ρεύμα.

· Αποδέχεται αγόγγυστα τον εξευτελισμό του μεροκάματού του από το «αφεντικό» που του λέει – και αυτός απελπισμένος από τα αδιέξοδα - «άμα σ’ αρέσει».

· Αυτοκτονά στο τέλος «από την απελπισιά», ανήμπορος να περάσει από το «εγώ» στο «εμείς», ανήμπορος να ενώσει την οργή του, με την οργή των συμπολιτών του.

Από την άλλη πλευρά, μια άλλη Ελλάδα, υποτίθεται πως «αντιστέκεται», με τον «δικό της», Χατζηαβάτικο τρόπο:

· Βγάζει πύρινους λόγους ως «διανόηση», μα δεν πράττει, «γιατί αυτή, είναι για να τα λέει και όχι για να πολεμά». Αυτή η ιστορία, είναι για άλλα… κορόϊδα.

· Υψώνει «επαναστατικές κορώνες», για να τις εκποιήσει αμέσως μετά, ως θέση, σε ένα έδρανο, στη Βουλή της ντροπής.

· Χτυπάει το πληκτρολόγιο στο διαδίκτυο «φωνασκώντας», με μόνιμη επωδό, το «ξυπνήστε». Ένα «ξυπνήστε», που δεν αφορά τον… πληκτρολόγο, αλλά κάποιον άλλον, κάπου αλλού.

· Συνεδριάζει σε ξεπουλημένα κομματικά/συστημικά συνδικάτα σε ατέρμονες συνεδριάσεις, για την «περί του όνου σκιά», σε τραπέζια καλοπληρωμένα, την ώρα που οι «άλλοι», αυτοί «με τα σπιρούνια», δρουν.

· Ξεφυλλίζει τις σκονισμένες σελίδες του Das Kapital, Kritik der politischen Okonomie του Karl Marx, μπας και βρει απάντηση/δικαίωση/προφάσεις εν αμαρτίες, σε μια θεώρηση, που έχει προ δεκαετιών, εκπνεύσει.

· Αναζητά – στη χώρα του Αριστοτέλη και του Καποδίστρια, αν είναι δυνατόν – έναν «λοχία» να τον σώσει.

Την ίδια ώρα, η μπουλντόζα της νέας τάξης, των τοκογλύφων, των διεθνών απατεώνων αλλά και των εγχώριων ατζέντηδών τους, συνεχίζει το αδυσώπητο, ισοπεδωτικό της έργο:

· Επιβάλλει μέτρα, κατά πολύ χειρότερα και αισχρότερα, από την δεκάτη των φεουδαρχών του μεσαίωνα.

· Στήνει απέναντι στον Λαό που «μουρμουράει» πια «παραπονιάρικα», αδυσώπητους μηχανισμούς γραμματέων και φαρισαίων χαρτογιακάδων, αλλά και πραιτοριανών, που φευ, φορούν στο μανίκι τους το εθνόσημο.

· Προγραμματίζει την επιβολή της «παγκόσμιας διακυβέρνησης», με το πελιδνό πρόσωπο του «χαφιέ της κατοχικής Γκεστάπο». Μια θλιβερή εικόνα πολιτικών νενέκων, που «αναζητά ομοιοκαταληξία»: Αντωνάκης, γιωργάκης, βαγγελάκης, φωτάκης και ότι νάναι εν πάση περιπτώσει σε, …άκης. Αρκεί να δείχνει και να είναι μικρούλικο, ασήμαντο, προσκυνημένο.

Και απέναντι σε όλα αυτά, μια φωνή, που ως απόηχος από εποχές ανάτασης και αντίστασης, η φωνή του Πατριωτικού Μετώπου, που επαναλαμβάνει:

· Λαέ: Πάρε την υπόθεσή σου στα χέρια σου.

· Λαέ: Πάρε την εξουσία στη διαχείρισή σου.

· Λαέ: Πάρε τη Δημοκρατία στους ώμους σου.

· Λαέ: Μην στέκεσαι στις ουρές της ζητιανιάς κανενός. Ούτε των ρασοφόρων, αλλά ούτε και των αριστεροδέξιων καιροσκόπων, των βουλευτίσκων, των δημαρχίσκων, των κάθε λογής πολιτικάντηδων, με τις κάμερες να σε καταγράφουν, σαν κοπάδι που το πηγαίνουν πριν τη σφαγή για… κούρεμα.

· Λαέ: Μην τους αφήνεις να σε ξευτελίζουν, να σε καταληστεύουν, να σε εκβιάζουν, να σε τρομοκρατούν.

· Λαέ: Έλα στην Άμεση Δημοκρατία: Γίνε Ορκωτή Δικαιοσύνη και στείλε στη φυλακή τους ενόχους της μεγάλης απάτης. Γίνε Αμεσοδημοκρατικός Θεσμός και ανακάλεσέ τους από τον «θρόνο» τους. Γίνε Παλλαϊκή Άμυνα και προστάτεψε το σπίτι σου.

Γιατί εσύ Λαέ μου, ήσουν, είσαι και θα είσαι, ο κριτής των πάντων, αλλά και ο υπόλογος των επιλογών σου, στ’ αγέννητα και στους νεκρούς μας.

Πατριωτικό Μέτωπο

Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης

Κεντρικά Γραφεία Αθηνών: Νίκης 33,

10557, Σύνταγμα, Αθήνα

Τηλ. 2103311642, Φαξ: 2103311652

Τηλ. Προέδρου: 6980292626

http://www.pamet.gr pametopo@gmail.com