Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού
Μετώπου.
Ένας αδυσώπητος, «άγνωστος πόλεμος», βρίσκεται σε εξέλιξη, εδώ
και αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ. Ένας πόλεμος μεταξύ του Λαού της χώρας αυτής και των
μυστικών αλλά και ένστολών της υπηρεσιών, τάξης και ασφάλειας.
Τα «νέα» γι’ αυτόν τον πόλεμο, δεν φτάνουν ποτέ στο ευρύ κοινό,
ούτε στο βορειοαμερικάνικο ούτε στο διεθνές. Δεδομένου ότι τα ΜΜΕ της χώρας
αυτής – όπως και τα δικά μας φυσικά – δεν αναφέρονται ποτέ σε αυτόν. Έτσι,
ένοπλες σε μερικές περιπτώσεις συγκρούσεις, αμερικανικών πατριωτικών οργανώσεων
με τις δυνάμεις ασφαλείας όπως το FBI, οι οποίες απαιτούν πια την επιστροφή και
εφαρμογή των θεμελιωδών κανόνων που έθεσε το Σύνταγμα των ΗΠΑ, κατά την
αμερικανική επανάσταση, (των αριστοτελικών παρεμπιπτόντως Madison και
Jefferson), τρώγονται από την «μαρμάγκα» του administration και των Mass
Media.
«Είναι σαν το ξεκίνημα, ίσως, αυτού που πραγματικά χρειαζόμαστε
εδώ: μία εξέγερση της δημοκρατίας. Η δημοκρατία έχει σχεδόν ξεκοιλιαστεί», λέει
σχολιάζοντας την κατάσταση ο Noam Chomsky, ο γνωστός διανοητής, πρώην σιωνιστής
και σήμερα μεγαλύτερος διώκτης του σιωνισμού στις ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς.
Δανειζόμενος λοιπόν την έκφραση «εξέγερση της δημοκρατίας», του
Noam Chomsky, θα έλεγε κανείς πως αυτή η πρόταση, ταιριάζει απόλυτα στη δική μας
περίπτωση: Της Ελλάδας.
Όντως αυτήν την στιγμή, χρειαζόμαστε μια εξέγερση. Δημοκρατική,
αποφασιστική, κάθετη απέναντι στο σύστημα που έχει καθίσει στο σβέρκο μας, τα
τελευταία 40 χρόνια. Εξέγερση η οποία, δεν μπορεί να φορά τον μανδύα κάποιου
«μανιφέστο», από αυτά που μας πιπιλίζουν στα αφτιά αυτιστικά και μονότονα, τόσο
η παρέα των χατζηαβάτηδων του νεοφιλελευθερισμού όσο και οι διάφορες σχολές
μαρξισμού, είτε πρόκειται για τη σταλινική τους μορφή, είτε για την «ροζ»,
αναθεωρητική τους διάσταση. Αντιθέτως, η εξέγερση αυτή, θα πρέπει να έχει τον
χαρακτήρα που ήδη έχουν ήδη πάρει εξεγέρσεις σε ολάκερη την υφήλιο και
συνδέονται με ένα στοιχείο το οποίο «υπερβατικώ τω τρόπω», συνδέει όλα τα
Κινήματα όλων των Λαών σήμερα: Τον δημιουργικό, βαθύτατα δημοκρατικό, ιστορικό
Πατριωτισμό.
Ο Πατριωτισμός λοιπόν, αυτός που σήμερα συνδέει με επαναστατική
δημιουργικότητα τις Μπολιβαριανές δημοκρατίες της Λατινικής Αμερικής με την
Αργεντινή, την Ισλανδία και την Ουγγαρία σε επίπεδο κρατών, αλλά και τον Καναδά,
τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και φυσικά
την Ελλάδα, σε επίπεδο Λαών, δείχνει να είναι το θεμέλιο για τις νέες κοινωνίες
οι οποίες γεννιούνται. Κάθετα μάλιστα τοποθετημένες, απέναντι στον φασισμό των
πολυεθνικών και των διεθνών τοκογλύφων. Και σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, με
κοινό θεμέλιο, την τόσο παλιά όσο και καινούργια Αριστοτέλεια αρχή της «εξουσίας
των νόμων και των θεσμών», που ακούει στο όνομα, Άμεση Δημοκρατία.
Φοβισμένες λοιπόν από αυτόν τον δημιουργικό-επαναστατικό
Πατριωτισμό οι «δημοκρατίες της αγοράς, των πολυεθνικών και των τοκογλύφων»,
κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να τον «θάψουν» στην αφάνεια:
1. Τον διώκουν με όλα τα εργαλεία του αστυνομικού κράτους
που διαθέτουν, με συλλήψεις ακτιβιστών, τρομοκράτηση τους με ένταξη τους σε
καταλόγους τρομοκρατών και φυσικά με στρατιωτικού τύπου επιχειρήσεις, σε αρκετές
περιπτώσεις με πολλούς νεκρούς και από τις δύο πλευρές.
2. Θάβουν – όπως πχ κάνουν συστηματικά με το Πατριωτικό
Μέτωπο τα ΜΜΕ των μεγαλοεργολάβων και μεταπρατών της χώρας μας – οποιαδήποτε
φωνή, που με συγκροτημένο και σοβαρό τρόπο, προτείνει, ριζοσπαστικές αλλά και
ρεαλιστικές λύσεις για οριστική έξοδο από την αρπάγη τους.
3. Την ίδια ώρα, έχουν αναθέσει εργολαβικά στη
νεοταξίτικη, ροζ αριστερά ανά την υφήλιο, να φροντίζει για τη με κάθε μέσο και
τρόπο σπίλωσή του. Με αποτέλεσμα, εν χορώ, ΝΑΤΟ, FBI, CIA, DIA κλπ… δημοκρατικές
δυνάμεις, μαζί με τους Γιοσκα Φίσερ, τους Κουσνέρ, τους Οικολόγους-Πράσινους,
τους κάθε λογής «αριστερούς» πολλαπλών συνιστωσών-ΜΚΟ ανά τον κόσμο, να
αποκηρύσσουν-δαιμονοποιούν-στοχοποιούν συστηματικά τον Πατριωτισμό. (Κλασικό το
παράδειγμα της απόρριψης μετά βδελυγμίας του… μεγάλου επαναστάτη Τσίπρα στην
πρόταση Θεοδωράκη, να βάλει στο λογότυπο του κόμματός του τον τίτλο,
Πατριωτικό). Και φυσικά όπως κατάφεραν σε κάποιο βαθμό και στην Πατρίδα μας, να
«χαρίζουν» τον Πατριωτισμό, αυτόν που γέννησε την επανάσταση του '21 αλλά και
όλα τα κοινωνικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στους υμνητές του χασάπη της
ιστορίας, Αδόλφο Χίτλερ.
4. Στη συνέχεια, ότι δεν το καταφέρνουν αυτοί, να το
αναθέτουν σε ουρές του δεκάρικου, εθελοντές υπαλλήλους αποκομιδής των σκουπιδιών
τους. Θλιβερά ανθρωπάκια, που πλασάρουν στα ΜΜΕ τους και τα οποία με τη λογική
του copy-paste (όπως στην περίπτωση των «κλώνων» του Πατριωτικού Μετώπου, τύπου
ΠΑΠΑΜ, ΠΙΠΑΜ, ΛΕΠΑΜ κλπ), επιχειρούν να γελοιοποιήσουν, οποιαδήποτε σοβαρή
προσπάθεια γίνεται για την συγκρότηση ενός ευρύχωρου, Πατριωτικού-Δημοκρατικού
Κινήματος.
5. Και τέλος, να αναθέτουν επίσης σε «επαγγελματίες
επαναστάτες», άμεσα συνδεδεμένους με το National Endowment for Democracy (NED),
το United States Agency for International Development (USAID) και το Open
Society Foundations του γνωστού και μη εξαιρετέου George Sorros του Quantum
Fund, την άγρια αστυνόμευση του ιστορικού-βαθύτατα δημοκρατικού-επαναστατικού
Πατριωτισμού. Με ιστορικά μάλιστα παράδοξα που… βγάζουν μάτι. Όπως πχ το
κεντρικό σύνθημα των κοινωνικών επαναστατικών κινημάτων της Λατινικής Αμερικής,
που από το Patria Libre o Morir (ελεύθερη Πατρίδα ή θάνατος) μετατρέπεται σε
Tierra Libre o Morir (ελεύθερη γη ή θάνατος!!!). Ενώ την ίδια ώρα, ένα επίσης
σύνθημα, σήμα κατατεθέν των κοινωνικών κινημάτων της America Latina, το Todas
Las Armas Al Pueblo,(όλα τα όπλα στο Λαό, δηλαδή Παλλαϊκή Άμυνα) να
αντιμετωπίζεται κάτι σαν… στρατοκρατικό καρκίνωμα παθιασμένων πολεμοκάπηλων.
Ο Chomsky, αναφερόμενος στον «άγνωστο αυτόν πόλεμο» του
administration κατά του αμερικανικού Λαού, επισημαίνει κάτι πολύ ενδιαφέρον για
όλους μας: «Έχει υπάρξει ένα κύμα προπαγάνδας τους τελευταίους μήνες, που
προσπαθεί να απομακρύνει την προσοχή από τους πραγματικούς υπεύθυνους της
οικονομικής κρίσης, όπως η Goldman Sachs, η Citigroup, η JPMorgan Chase και τους
εταίρους τους στην κυβέρνηση που βοήθησαν. Και να στρέψει την προσοχή στους
"πραγματικούς" υπευθύνους της κρίσης: δασκάλους, αστυνόμους, οδοκαθαριστές, με
τις τεράστιες συντάξεις τους και τις πολυτελείς παροχές υγειονομικής περίθαλψής
τους».
Διαβάζοντας κανείς τις δηλώσεις αυτές, του διανοητή αυτού του
κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης, έχει έντονα την αίσθηση ότι μιλάει για την
Ελλάδα. Αλλά κατά μία έννοια, αν οι δηλώσεις αυτές ήταν γραμμένες στα Ισπανικά,
είναι σίγουρο πως ο Ισπανός θα αισθάνονταν πως μιλάει για την Ισπανία. Ακόμη, αν
ήταν γραμμένη σε οποιαδήποτε από τις γλώσσες των χωρών του κόσμου, που έχουν
μπει στο στόχαστρο των διεθνών τοκογλύφων, ο κάθε πολίτης, θα αισθανόταν πως
μιλάει «στη δική του γλώσσα και για την δική του Πατρίδα».
E la Nave – όμως - Va και το νερό του Κινήματος, κατά της
παγκοσμιοποίησης, των πολυεθνικών και των τοκογλύφων, μπήκε στο αυλάκι του.
Καθώς με όλες τις αδυναμίες του, αργά ή γρήγορα, θα καθορίσει τους κανόνες του
παιχνιδιού. Και επίσης αργά η γρήγορα, η κοινωνία της Άμεσης Δημοκρατίας, η
κοινωνία της συμμετοχής, της αυτοδιάθεσης, της αξιοπρέπειας, θα νικήσει.
Γιατί πολύ απλά, αυτή η αυτοκρατορία των διατροφικών δηλητηρίων,
των μισθοφορικών πολέμων, του ελέγχου των συνειδήσεων, της χειραγώγησης των
Λαών, των αλητήριων τοκογλύφων, των αυτοκτονιών, της αναξιοπρέπειας και όλων των
κοινωνικών πληγών που κουβαλάει στους ώμους της, είναι καταδικασμένη από την
ιστορία, σε θάνατο. Όπως όλες οι αυτοκρατορίες, των δούλων και των φεουδαρχών,
έτσι και αυτή, θα πάρει αυτό που της αξίζει: Μια θέση στον σκουπιδοτενεκέ της
ιστορίας.
Η Αργεντινή μίλησε. Η Ισλανδία μίλησε. Ο Ισημερινός μίλησε. Η
Ουγγαρία μίλησε. Ήλθε η ώρα να μιλήσει και η Ελλάδα: Με τη δική της, εξέγερση
της Δημοκρατίας και το δικό της εφόδιο: Τον δημιουργικό-ιστορικό-επαναστατικό
Πατριωτισμό. Αυτόν που γέννησε την επανάσταση του '21 αλλά και όλα τα κοινωνικά
και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, σε τούτον δω τον τόπο, τον μικρό, τον μέγα.
Και το δικό της εργαλείο: Την Άμεση Δημοκρατία, το πέρασμα δηλαδή, όλων των
εξουσιών στο Λαό.
Πατριωτικό Μέτωπο
Μέλος της
Ευρασιατικής Ένωσης